- JOHANNES Scotus
- JOHANNES Scotusdicuts Erigenus, e Scotia in Franciam delatus, Carolo Calvo gratus fuit. Vir pusillo corpore, sed ingenio maximus, festivus ac facetus, unde et mensae et cubiculi Imperatorii non raro particeps. Philosophus porro eximius, Theologus consummatus. eodem tempore, A. C. 876. quo Rabanus, Ep. Moguntinus, diligens Augustini sectator, in libb. de institut. Clericorum, figuratam locutionem, in verbis S. Cenae agnoscebat, a Bertramo Presbytero, iussu Caroli defensus: Edito libro de Eucharistia, dogma Augustini quoque retinuit. Hinc Parisiis, Papaeinstigatu, pulsus, cum in Angliam pervenisset, a Discipulis, instinctu Monachorum, graphiis confossus est. A. C. 884. Opus eiusaliquot in Conciliis damnatum, et Berengarius, qui ex illo salutarem doctrinam hausit, Romae A. C. 1059. sub Nicolao II. in ignem conicere coactus est, quasi igni in veritatem ius esset. Hunc Poslevinus, Wio, etc. discipulum Bedae, commilitonem Alcuini et unum ex primis Academiae paris fundatoribus: Gul. Malmesbur. Praeceptorem Alfredi Regis. Martyremque faciunt. Scripsit quoque Dialogum de Naturis etc. Adversarius Pascasii Ratberti, Abbatis Corbiac. qui primus doctrinae de Realitate auctor censetur. Dictus est Scotus, item Erigenus, quod Hibernus esset. Scotorum enim nomine Hibernos non Hier. solum, sed et alii Auctores designant. Erigena vero idem est. ac genitus in Eria sive Eiria, sive Hibernia: quo modo hodicque Eir land, Belgis dicitur sive Ire. land; voce Eir, vel Ier, ex Iber, per syncopen eontractâ. Vide Gerh. Ioh. Voss. de Idol. l. 3. c. 73.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.